Zelfrapportering als techniek bij de studie van onderwijsleerprocessen: een poging tot verheldering

Samenvatting

I'n de loop van de voorbije vijftien jaar is erin allerlei deelgebieden van het (onderwijs)psychologisch onderzoek meer en meergebruik gemaakt van zelfrapporteringsgegevens. Dit is het gevolg van een belangrijkeontwikkeling die zich binnen de psychologieheeft voorgedaan: de cognitieve benaderingvan het menselijk psychisme is hoe langerhoe meer op de voorgrond gekomen ten nadele van de behavioristische aanpak. In dezecognitieve benadering wordt de mens opgevat als een informatieverwerker en staan derhalve de cognitieve structuren en de interneprocessen van informatieverwerking centraalin het onderzoek. Dit brengt mee dat menzich niet kan beperken tot het observeren enregistreren van uitwendige gedragingen. Omtoegang te krijgen tot de inwendige structuren en processen is het arsenaal gebruikelijkeonderzoeksmethoden evenwel ontoereikenden dient men beroep te doen op andere technieken van gegevensverzameling, zoalshardopdenken, intro en retrospectie.