De bijdrage van praktijkkennis van mentoren aan het leren van studenten

Samenvatting

In dit onderzoek staat de bijdrage van praktijkkennis van mentoren aan het leren van (pabo)studenten centraal. In een meervoudige gevalsstudie met vijf mentor-student-koppels is onderzocht welke bijdrage praktijkkennis van mentoren levert aan het maken van een lesontwerp. Omdat mentoren hun praktijkkennis gewoonlijk niet verwoorden is een interventie ingezet: mentor en student kregen de opdracht om samen drie videocases met exemplarische onderwijssituaties te bekijken en de casusinhoud te verwerken in een lesontwerp voor de stagegroep. Een lesidee van de student vormde hiervoor het vertrekpunt. De resultaten laten zien dat het oorspronkelijke lesidee van de student wijzigingen ondergaat die leiden tot een meer gedetailleerd lesontwerp. Deze wijzigingen zijn te herleiden tot praktijkkennis die de mentor inbrengt in het lesvoorbereidingsgesprek. Uit de resultaten blijkt dat mentoren op basis van hun praktijkkennis adviezen geven over lesdoelen, instructie en materiaal in relatie tot de casusinhoud. Deze adviezen dragen op verschillende manieren bij aan de totstandkoming van het lesontwerp, namelijk door toevoeging en verfijning van onderdelen van het oorspronkelijke lesidee, door weglating van onderdelen van het lesidee of, in een enkel geval, door herziening van het gehele lesidee. Concluderend lijkt praktijkkennis van mentoren een belangrijke kennisbron voor studenten die een prominente plaats verdient in de stagepraktijk.