Praktijktheorieën in het professionele perspectief van Onderzoekers

Samenvatting

zijn artikel stelt Miedema het probleem aan^e orde van de relatie tussen theorie en praktijkde pedagogiek, speciaal in de onderwijskunHij opteert daarbij voor een symbiotischerelatie tussen verklaringsgericht en praktijkgericht onderzoek. Als uitgangspunt neemt hij'^eeèn over de mogelijke integratie van beideformen van onderzoek, die zijn uitgewerkt|loor Creemers en Hoeben (1978) en Hoeben''981). Deze ideeën worden vervolgens verdergenuanceerd en uitgewerkt in een meer inge^kkeld model, omdat zij te weinig aandachthouden hebben voor de theoretische en prak|"sche inboedel van de cliënt. Op deze uitwer^"g wil ik twee soorten commentaar geven,"^et ene commentaar betreft een kennelijk"'•sverstand over de bedoelingen van Cree"^ers en Hoeben. Het tweede commentaar bejreft het nut van deze exercitie. De discussie'jdrage wordt afgesloten met een aantal consequenties voor de professionele verantwoor"^elijkheid van de onderzoeker, die uit het^nimentaar volgen. Het misverstand betreft de rol van de cliënt inp visie van Creemers en Hoeben. 'Kennelijk""geert deze alleen in de rol van probleemaangever. Hij mag aangeven wat de inhoude'Jke aard van de problemen is, waarna de we^nschappelijke onderzoekers vervolgens opossingsstrategieën ontwikkelen via de prak^ikgerichte cyclus.' Het is waar dat er sprake is'geringe aandacht voor de theoretische enPraktische inboedel van de cliënt' bij Creemersmij. Opvallend is dat échter niet. Wij hielons immers bezig met de professionelepraktijk van de onderzoekers, In afwijking van"«leren die als probleem of doelstelling hebben het verwetenschappelijken van de praktijk, hebben wij ons beziggehouden met pogingen om onderzoek, met name praktijkgerichtonderzoek te verwetenschappelijken. Dat daarindertijd aanleiding voor was en dat er nogsteeds aanleiding voor is, is een, op zichzelftriest, gegeven.