Over methodologische nauwgezetheid, wetenschappelijke kwaliteit en methodologisch perfectionisme van beleidsgericht onderzoek

Samenvatting

Voor wie bekend is met Van de Valls reacties op eerdere kritieken op 'Sociaal Beleidsonderzoek' zal de wijze waarop hij zijn opponenten neerzet als verdraaiers van zijn teksten niet meer verbazen (zie Van de Vall, 1980", 1981).Van de Vall categoriseert of etiketteert zijncritici als 'vertegenwoordigers van het normaleparadigma in de sociale wetenschappen', 'methodologen' of 'neopositivisten', die zich zozeer in hun identiteit bedreigd moeten voelendoor zijn 'professioneel paradigma' dat zij zelfsnaar ongeoorloofde methoden van kritiek grijpen. De kritiek wordt daarbij overigens als eenbevestiging van het bestaansrecht van het speciale paradigma van beleidsonderzoek opgevat, want 'Hoe hardnekkiger (het oude paradigma wordt) verdedigd, hoe duidelijker hetheeft gefaald!" (Koningsveld, 1979, p. 165 geciteerd door Van de VaU, 1980, p. 7). De hiermee geïmpliceerde immuniseringstrucs nemenechter de noodzaak niet weg om de beschuldigingen van ongeoorloofde kritiek nauwkeurigop hun merites te bezien. Ter zake dus.